Wat een muppetshow!!

Een groot Nederlands bedrijf in opslag en koelinstallaties bevindt zich op 7 km buiten st. Petersburg. Met de diplomatenauto verlaten we de stad over de moskovskii prospekt. Opmerkelijk is de hoeveelheid militie die langs de weg staat. Waarschijnlijk vanwege de komende G8. De stad raakt er steeds meer van in de ban. We rijden richting het vliegveld, richting de pulkovoheuvel. De route die tsarina Catherina per koets altijd aflegde naar haar buitenpaleis. Hieraan herinneren de mijlpalen en de drinkfonteinen voor de paarden. Als we het vliegveld gepasseerd zijn, neemt de hoeveelheid blauw, groen, beige en grijs toe. Om de 70m staat nu een militair. En dit aan beide kanten van de weg. Van verveling weten sommigen zich geen houding meer te geven en leunen stiekem tegen een boom of zitten al knikkebollend op een boomstam, terwijl anderen fier rechtop staan al zwaaiend met hun knuppeltje. Het bedrijf ligt op de route naar het Konstantinpaleis. De residentie van Poetin. Een korte opsomming, op de heenweg heb ik waarschijnlijk wel tussen de 150 tot 200 militairen gezien. Twee uur later is het bezoek afgelopen en willen we weer terug naar de stad.
Dat gaat helaas niet. Zodra we het terrein afrijden en de rijksweg opwillen, staan we stil. Er staan vier lada’s voor ons en daarvoor een politieagent. We hadden al geruchten gehoord dat de rijksweg afgesloten zijn. Maar goed, wij rijden in een diplomatieke wagen, voor landsbelang moeten we terug, dus wij rijden langs de vier lada’s en stoppen voor de agent. Deze ziet er niet al te vrolijk uit en geeft ons een stopteken. ‘Jullie moeten stil blijven staan, motor uit, tot nadere orders’ De chauffeur sputterde tegen: ‘ hoe lang gaat dit duren? De consul wil naar het consulaat en kan niet wachten, wij zijn een diplomatieke wagen.’ ‘Ik zei: motor uit en wie weet staan we hier wel tot zonsondergang’
Nee, de Russische humor is op zulke momenten absoluut niet grappig. Ergens bij een bedrijven terrein, eigenlijk in the middle of now where, zijn we gestrand en we kunnen niet verder. Rood nummerbord of niet, wachten moeten we. Toch leidt tot onbegrip in de wagen. Hoe kunnen ze dit maken, onmogelijk. Wat een poeha. Wat een muppetshow maken ze er hier in Rusland van. Nu is het zeker wachten op prins Frats. Het plan ontstaat al om een ultimatum te stellen. We wachten 15 min en anders rijden we door, met of zonder goedkeuring. Ik vind het alleen maar spannend maar onze Russische collegae zien het toch wat somberder in en voelen er weinig voor. Langzaam verstrijkt de tijd. Er wordt gebeld met het ministerie van buitenlandse zaken (MID) voor opheldering. Er wordt contact gelegd met het consulaat om een vergunning te regelen, als er plotseling een helikopter over komt. En onder de helikopter een autoescorte. Over de hele baanbreedte rijdt een colonne van 8 politiewagens en tussen de zwaailichten twee zwarte geblindeerde wagens. ‘Was dat Poetin?’ fluister ik zachtjes. Het einde moet toch wel inzicht zijn en ons eigen gesteld ultimatum begint ook al te verlopen. Eindelijk stapt de agent opzij en met plankgas scheuren we hem voorbij. Tegelijkertijd krijgen we van het MID het advies om rustig te wachten, want als we ons plannetje doorzetten staan zij niet in voor de gevolgen. De militie heeft strikte bevelen en onze auto is niet van kogel vrijglas…..
Ja, ik maak mijn borst al nat voor de G8. De prognose voor de komende tijd is al een half uitgestorven stad, een haven die14 dagen dicht gaat, 4 dagen geen vrachtverkeer, een gesloten vliegveld….. Absoluut geen economische voordelen, maar de lucht zal vast heerlijk fris worden en zonder al dat verkeer en toeristen zal de stad zich in betoverende rust hullen.