maandag 4 februari 2008

Let Op!

Sint Petersburg is een wereldstad in Rusland. Soms wordt mij wel eens gevraagd of het erg gevaarlijk is in Sint Petersburg, of het er wel veilig is. In mijn beleving is het niet zo gevaarlijk. Hoewel ik zelf af en toe twijfel.

Uiteraard worden er conflicten uitgevochten, zijn er confrontaties, maar dat heb je in elke grote stad.

Er is veel xenofobie en toch ook wel (openlijk) rascisme. Maar zelf merk ik dit niet.

Het verkeer is levensgevaarlijk. Afgelopen weekend zijn er in Sint Petersburg en de Leningrad oblast 12 personen om het leven gekomen. Maar zolang ik zelf niet rij beweeg ik mij in het verkeer niet als een bange muis. Maar ik weet wel dat een zebrapad niets betekent en een maximum toegestane snelheid in de praktijk niet bestaat. Daarbij nemen velen expats gewoon deel aan het verkeer en zijn ze in hun rijgedrag niet te onderscheiden van de Russen.

Vaak wordt er bericht over diefstal. Niet voor niets is het gebruikelijk dat een huis twee voordeuren (achter elkaar) heeft met minimaal 3 sloten.

Toeristen worden gewaarschuwd om op hun spullen te passen, zeker als ze gebruik maken van de ondergrondse. Zelf maak ik dagelijks gebruik van de metro en tot zaterdag heb ik er nooit een incident meegemaakt.

Zaterdag stonden we bij Gostiny Dvor (het metro station, dat uitkomt op de hoofdstraat Nevski Prospekt) en stapten de metro in. Er was voldoende plaats dus ik ging zitten. Ik keek naar de ingang. Plotseling duwt een groep mannen zich naar binnen. Erg agressief. Merkwaardig kijk ik op. Dan springt er uit de groep mannen een tengere toerist. „ I am sorry, I am being pocket lifted „. Het duurde een seconde voor ik begreep wat er gebeurde. De toerist tastte zenuwachtig zijn zakken af en liet vervolgens zijn hoofd hangen. Met een verstrooide blik keek hij op en rende de metro uit, achter de groep overvallers aan. Tegelijkertijd staptte bij de deur ernaast nog een groep mannen uit. En de deuren sloegen dicht.

Ik zit nog steeds en krijg een onprettig gevoel. Een hulpeloos gevoel. Het gaat door me heen dat ik de toerist misschien had moeten bijstaan, ik spreek tenminste nog de taal. Stel je voor dat ze zijn paspoort hebben, dan zit hij echt in de problemen. En dat op vakantie.

De volgende halte moesten wij er alweer uit. Boven aangekomen stappen we op een politieagent af en leggen de situatie uit. Zijn antwoord: „Ja, we weten dat er al een tijdje een bende op deze lijn actief is. Ik zal zodadelijk wel even naar Gostiny Dvor bellen.“ Meer viel er niet aan te doen.

Geen opmerkingen: