maandag 27 augustus 2007

Kalasjnikov

Momenteel lees ik het boek 'Duizend schitterende zonnen', gesitueerd in Afghanistan, Kabul, te midden van de oorlogen, waar eerst de sovjets, vervolgens de Mujahedin en nu de Taliban met kalasjnikovs rondlopen. Het boek spreekt erg tot de verbeelding en ik begin mee te leven met de hoofdpersonages. Maar daar wil ik het eigenlijk niet over hebben. Waar ik naar toe wil is dat ik soms gbeurtenissen uit gelezen romanverhalen in de werkelijkheid meen terug te zien.
Vroeg op de avond hadden wij de auto op een binnenplaats achtergelaten. Vanuit de ramen zouden we zo af en toe een oogje in het zeil kunnen houden. Op de binnenplaats stonden een aantal jeeps, westerse auto's en een minderheid aan afgedankte, roestende lada's en zjikoeli's dan elders. Het zou geen probleem op moeten leveren om er weer uit te komen en we zouden maar een uurtje of drie blijven, dus ook niet iemands 'plekje'kunnen innnemen.
Drie uur later was de doorgang inderdaad vrij. Maar terwijl ik het portier opendoe, zie ik op het papiertje dat ik in mijn andere hand heb een rood zoeklicht voorbij schieten. Met gefronst voorhoofd kijk ik even om en op. Vreemd. Zodra de motor start en we willen wegrijden, zie ik het zoeklicht weer langs de muur voorbij schieten. Door het lezen van dit boek en omdat ik in Rusland ben, denk ik in eerste instantie dat het wel het zoeklicht van een kalasjnikov of ander scherpschuttersgeweer moet zijn. Ik sta er niet eens bij stil dat het ook een kind kan zijn dat met een laser speelt. Tsja, ben ik dan bevooroordeeld over Rusland?

Geen opmerkingen: