Ons huis

Ergens tussen de 4de en de 6de sovjetstraat in het oude centrum van Sint Petersburg, hebben drie buitenlanders zich verzameld. Een Turkmeen, een Georgiër en een Nederlandse. Ze bevinden zich in een bouwvallig appartement op de tweede etage. Alle ramen staan open. Toch hangt er een licht rotte geur. Bij binnenkomst kom je in een hal, waar buizen van gas, waterleiding en elektra zich verzamelen. Om de hoek is een afgebakende kamer, die men het toilet zou kunnen noemen. Er zitten gaten in de wanden en de pot is onnatuurlijk bruin. Naast dit hok is een ruimte, die ooit als keuken dienst heeft gedaan. Het enige wat daaraan doet herinneren is de gootsteen en de schroeivlekken op het plafond. Dubbele ramen; om de Russisch kou tegen te houden, hebben hun beste tijd gehad. In plaats van de hoek omgaan, kan men ook een grote ruimte in lopen. Kom maar mee. Een oud plafond met relief doet tussen alle scheuren en schade nog denken aan de weelde, die dit pand gekend moest hebben toen het in 1856 opgeleverd werd. (Nog van voor de afschaffing van de lijfeigenschap. De kamer is leeg op een oude kachel na. De kachel staat bekend onder de naam een oude Hollander. In de oostermuur zit een weggewerkte deur. De deur imaginair openslaand, kom je in de kleinste kamer van dit appartement. Het licht valt naar binnen door raamkozijnen, het glas erin is verdwenen. Op de vloer licht roodgeverfd parket, een oude sovjetgewoonte. Achter deze kamer ligt een iets grotere kamer, die er het best aan toe is van alle. Terug loop je door een gangetje van niet meer dan een meter breed. We zijn weer in de hal, waar de drie buitenlanders staan. Zij hebben zich ondertussen omgekleed en voorbereid op hun grote verbouwingstaak. Met haarnet en mondkap, en de muziek luid aan, start de verbouwing. Het is slechts een klein beginnetje van het vele werk dat hen nog te wachten staat. Maar onder 7 lagen behang (groen, blauw, blauw met bloemetjesmotief, wit met bloemetjes motief, een Duitse krant, beige en donkerblauw) komen muren vrij, die het fundament gaan worden voor de komende Peterburgse jaren. En ik verzeker jullie - het wordt een pareltje.