Vuilnis

Terwijl ik met een zakje vuilnis over straat loop, op weg naar een grote vuilcontainer, realiseer ik me hoe goed de vuilverwerking in Nederland is geregeld. In elk geval in vergelijking met hier. In een straal van 2 minuten lopen, maakt niet uit in oostelijke, noordelijke, zuidelijke of westelijke richting, is er een vuilcontainer te vinden. Als de vuilcontainer niet in brand is gestoken, dan is hij gevuld met talloze kleine plastic tasjes. Van die dunne goedkope plastic tasjes, waarin de groenteboer op de markt zijn waar overhandigt. Vuilniszakken kennen ze hier niet, simpelweg omdat het niet echt praktisch is om met een grote vuilniszak twee minuten te slepen. Een zakje vuilnis neemt men onderweg mee. Dus moet het niet te belastend zijn naast je handtasje, aktetas, boodschappentas of een combinatie van voorgaande. Voor sommigen mensen is twee minuten echter teveel gevraagd en zij ontdoen zich van hun vuil al na 10 seconden. Gelukkig heeft elke binnenplaats en straat zijn eigen schoonmaker (dvornik), die vaak om zes uur ’s ochtends de stad beginnen te poetsen. Hierdoor zwerft er niet te veel vuilnis op straat. Deze dvorniki resteren nog uit de Sovjettijd. Wat er na hun werk nog wel blijft zwerven zijn bierblikjes en flessen. Flessen van de wodka of bier. Wijnflessen kom je nauwelijks tegen. Glasbakken bestaan niet, laat staan gft of papierbakken. De blikjes en flesjes zijn de inkomsten van alcoholisten en zwervers. Met grote tassen zeulen zij de straten af op zoek naar dit soort afval. Bij speciale depots leveren ze deze dan in om daar enkele centen voor te krijgen. Genoeg om voor zichzelf een aantal flesjes bier te kopen, die zij gedurende de avond zelf leeg weer ergens neergooien. De volgende ochtend begint het proces opnieuw; de kater nog voelende op zoek naar lege flesjes voor de noodzakelijke vloeistof van die avond. Nee, een goed doordacht systeem voor vuilverwerking - daar kan men niet van spreken. Maar het werkt wel en de straten zijn (redelijk) schoon.
23.IX.07