zondag 24 augustus 2008

Poka poka! (Voor nu tot ziens)


Eigenlijk had ik nog zoveel willen schrijven over Sint Petersburg. Ik ben nog lang niet uitgeschreven.
Voor me liggen de bewijzen. De ruwe beginselen uit letters en woorden. Verhalen in een notendoop, die niet de tijd hebben gekregen om te ontstaan. Sporen op programmaboekjes, kassabonnetjes, servetten, kauwgomwikkels, museumkaartjes, enveloppen. Papier dat ter plekke was om de eerste indruk te vereeuwigen, om de gedachte niet te verliezen, om de juiste link te leggen. Zoveel woorden. Over Russen. Over rijen. Over Do en Don’t do this in Russia. Over hilariteit en treurigheid. Over waarom. Bijvoorbeeld -waarom heeft het o zo befaamde Mariinskij theater zo’n lelijk plafond. Al bloggend wilde ik nog een reisgids voor Sint Petersburg samenstellen. Ervaringen delen.
Nog lang niet uitgeschreven, maar aan mijn Petersburgse verblijf is een einde gekomen.Er wachten nieuwe uitdagingen in de zusterstad Rotterdam, mijn nieuwe thuishaven.
En wat er met de ongeboren verhalen gebeurt?
Wie weet bundel ik ze ooit eens.

Vanaf 11 juli 2009 hou ik een nieuwe blog bij genaamd Lija in Tbilisi & Batumi over mijn belevenissen in Georgiƫ.

Naar verwachting zal ik in november 2009 weer even in Sint Petersburg zijn.

Geen opmerkingen: