Lija travels

Met 8 nederlanders lopen we over de nevski prospekt. Op weg naar ‘theelepeltje’. Een favoriet fastfoodketen. Hun assortiment bestaat uit pannekoeken met hartige/ zoete vulling, salades en thee. Opeens zie ik een cameraploeg, camera pontificaal in het midden van de Nevski. Er omheen staat een crew van lange, blonde mensen. Defenitly Nederlanders fluister ik tegen mijn studiegenoot. Als we binnen gehoorsafstand staan, kijk ik de presentator recht in zijn ogen en zeg: “Jullie zijn vast Nederlands.” Een ogenblik is het stil, door mijn hoofd schiet al de gedachte dat het natuurlijk ook zweden kunnen zijn of…., en dan klinkt er een volmondig ja. “En ik zag jullie al aankomen en dacht; dat zijn vast Nederlands” zegt Chris Zeegers (RTL-travel). Als een schoolklasje gaan we met heel de groep om hem heen staan en vragen wat ze hier doen, hoe lang ze hier al zijn en proberen ze zelfs nog tips te geven. Maar, helaas, een langer gesprek zit er niet in, want wij hebben een druk programma en worden in de het Russisch museum verwacht voor het volgende college. Dus we wensen Chris nog een fijn verblijf en verzekeren hem ervan dat we door zullen geven het over twee weken waarschijnlijk al op RTL wordt vertoond.
Het college van vandaag was een uitje naar het atelier van de reconstuctors van oude iconen. Alleen met bepaalde documenten heb je toegang tot de catacombes van het Russisch Museum. Na heel wat gangetjes te hebben gepasseerd komen we een kamer binnen. Daar zitten 7 mensen vrolijk rondom een rijk gedekte tafel. Een tafel gedekt met salade, broodjes, ei, taart, thee en wodka. Morgen vieren we in Rusland de dag van de beschermers van het vaderland. En waarom op morgen wachten, als we hier ook vandaag al op kunnen drinken… We onderbreken hun etentje en krijgen uitleg over het restauratieproces. Er gaan jaren overheen en het is heel precies werk. Maar wat mij nog meer verbaasde, was de manier waarop ze al die oude werken aanraakten, er over veegden en op klopten. En daar bleef het niet bij. Toen ze ons het bladgoud lieten zien, waarmee de halo’s worden gerestaureerd, bleef er een stukje aan de vinger van de meester hangen. Nonchalant veegde hij het af en viel het op de grond.