Zenit

Het is nu rust. Het staat 0-0. Zenit tegen de Glasgow Rangers. Het hoogtepunt waar heel Sint Petersburg al dagen op wacht. En dat was vanochtend te merken op het vliegveld. Wat een hoop mensen hadden zich er al verzameld in de vroege ochtend. En wat zag het er allemaal blauw wit uit. Allen in hetzelfde gestoken: shirt, sjaal en baseball cap. Zowel mannen, als vrouwen. Op naaldhakken en gymschoen, in haute couture of c&a. Binnen een uur zouden er twee vliegtuigen richting Manchester vertrekken. Maar ook mijn vlucht naar Amsterdam zat vol met fans. Voor als je het nog niet duidelijk is, Zenit, de Petersburge voetbalclub o.l.v. Dick Advocaat, zit in de finale van de UEFA cup. Na de winst van 4-0 in de halve finale was het al een gekkenhuis in Sint Petersburg. Ik ben benieuwd wat de uitslag van vanavond te weeg zal brengen. Bij winst is dit in elk geval mijn voorspelling; er zullen colonnes auto’s met vlaggen uit de ramen en op de daken al toeterend over de Nevski Prospekt rijden. Iedereen zal elkaar bellen en feliciteren. Op straat zal een ieder elkaar eindelijk aanspreken en feliciteren of zelfs omarmen. De vreugde zal vol op gedeeld en gevierd worden, met de benodigde bijbehorende vloeistoffen. Deze avond zal Sint Petersburg in het teken van Zenit staan en zal iedereen met elkaar verbroederd raken. Morgenochtend zal het rustig zijn, zal er iets minder productief gewerkt worden en zullen vele te laat komen of verzuimen. Maar dat zal er niet toe doen. Want het is feest, want Zenit is kampioen.